Uzun yıllardır aynı şirkette çalışan ve yeni istifa kararı almış bir arkadaşım, kalbime dokunan bir cümle kurdu: ‘’Bakalım bu kadar işi nasıl halledecekler bensiz?’’ Bu cümlenin kalbime dokunmasının sebebi, o anda bakışında yakaladığım duyguydu. Bu karışık duyguyu iyi tanıyorum. Defalarca iş değiştirmiş ve defalarca iş değiştirenlerin süreçlerine şahit olmuş biri olarak, bir işyerinden ayrılırken kimseye açıkça bahsedemediğimiz o duygu bu: İçten içe duyduğumuz
Yazıyı okumadan yorum yapıyorum ilk kez, değişik bir deneyim olacak benim için. Çok önemli olduğumu bildiğim ve çok sevdiğim işimden ayrılırken kurduğum cümle şuydu herkesin yeri doldurulabilir ve kimse vazgeçilmez değildir... Kendi adıma çok merak ettim bakalım yazınız nasıl bir tüme varımla bitecek.
Merhaba, yazınızı okurken biricik ve benzersiz olduğumu düşünmek iyi geldi tabii, insanız hepimiz. Yerim çok çabuk doldurulmuş olmasına rağmen, değerli ve önemli olduğumu dile getirmeniz hoşuma gitti. Okumadan önce kurumsal firmaların profesyonellikleri gereği her çalışanın yerini doldurabilecek bir yapıda şekillendiklerini bildiğimden yazınızın kimse vazgeçilmez değildir sonucuna bağlanacağını tahmin ediyordum ama farklı bakış açınız kendi kendime o dönem yaptığım işin ne kadar bana özel olduğunu düşündürdü. Yazılarınızı beğenerek okuyorum. Ne düşündüğümü duymak istemeniz beni ayrıca çok mutlu etti. Teşekkür ederim...
Yazıyı okumadan yorum yapıyorum ilk kez, değişik bir deneyim olacak benim için. Çok önemli olduğumu bildiğim ve çok sevdiğim işimden ayrılırken kurduğum cümle şuydu herkesin yeri doldurulabilir ve kimse vazgeçilmez değildir... Kendi adıma çok merak ettim bakalım yazınız nasıl bir tüme varımla bitecek.
Sonra ne düşündünüz merak ettim okuduysanız :)
Merhaba, yazınızı okurken biricik ve benzersiz olduğumu düşünmek iyi geldi tabii, insanız hepimiz. Yerim çok çabuk doldurulmuş olmasına rağmen, değerli ve önemli olduğumu dile getirmeniz hoşuma gitti. Okumadan önce kurumsal firmaların profesyonellikleri gereği her çalışanın yerini doldurabilecek bir yapıda şekillendiklerini bildiğimden yazınızın kimse vazgeçilmez değildir sonucuna bağlanacağını tahmin ediyordum ama farklı bakış açınız kendi kendime o dönem yaptığım işin ne kadar bana özel olduğunu düşündürdü. Yazılarınızı beğenerek okuyorum. Ne düşündüğümü duymak istemeniz beni ayrıca çok mutlu etti. Teşekkür ederim...
Çok teşekkürler yorumunuzu paylaşmaya zaman ayırdığınız için, bu da benim için çok değerli. Ben de size teşekkür ederim. Sevgiler