Geçen hafta Erdal Uzunoğlu beni aradı. Ben de tam onu düşünüyordum o sırada. O akşam sahnede olacaktı ama ben yanında olamayacaktım. Telefonu “Akşama hazır mısın?” diye açtım. “Vauv, farkındasın! Ne kadar “var”sın Gözde!” dedi. Ona o anda söyleyemedim ama bu hayatımda duyduğum en şahane iltifattı.
Gene içi dolu dolu içimi, beynime, kalbime işleyen harika bir yazı. Var olmak , var olmayı seçmek, var olarak mutlu olmak çok değerli.